HEBBEN of ZIJN
De mens zit goed in elkaar. Hij is tot veel in staat. Maar een van zijn grootste problemen is, naar mijn gevoel, dat zijn drie delen (LEM) niet goed worden verzorgd, niet voldoende op elkaar zijn afgestemd, niet harmonisch samenwerken. Onze drie aardse delen samen kunnen we beschouwen als het voertuig van onze bezieling. Ik noem dit aardse voertuig LEM-Mobiel. Hierin zit onze bezieling, onze innerlijke rijkdom opgesloten. Deze bezieling maakt dat ons voertuig kan rijden, dat we leven.
Hoe komt het toch dat er zoveel niet goed gesmeerde LEM-mobielen rondrijden? Hoe komt het toch dat er zoveel miserie op deze wereld is, dat er zoveel mensen niet echt gelukkig zijn? Het antwoord is eenvoudig. De meeste mensen hebben hun innerlijke rijkdom nog niet ontdekt. Ja, zeg ... aan dat antwoord hebben we niet veel!
De meeste mensen stemmen hun LEM-mobiel af op "HEBBEN". Ze willen "WELVAART", ze willen een goede baan, veel geld verdienen en kunnen beleggen, een mooie wagen, een of meer eigen huizen, een mooie vrouw of man en kinderen, veel aanzien bij collega’s, vrienden en buren, veel macht en invloed ... en ga zo maar door. Het "EIGENBELANG" primeert op al de rest. Ben jij ook zo iemand? Eerlijk zijn!
Waarom zijn de meeste mensen zo? De evolutie van de mens en onze westerse cultuur hebben ons zo ver gebracht. Het kapitalistisch systeem, het meest verspreide op dit ogenblik, speelt via competitie en individualisering handig in op ons willen "hebben". Denken we maar aan de hoeveelheid en de intensiteit van de reclame, van de publiciteit die op ons afgestuurd wordt via televisie, radio, internet, post, fax, dag- en weekbladen, baanaffiches ... We willen allemaal ook hebben wat ons getoond wordt, hetgeen dan de competitie in de hand werkt. Meer en beter hebben dan de collega’s, de buren, de vrienden. Wanneer men minder heeft, voelt men een druk. Deze sociale druk om ook "te hebben" en "erbij te horen" versterkt het effect van de reclame. Maar om te hebben, om een straffe consument te kunnen zijn, moet men productief zijn, hard werken. Hard werken kan een zegen zijn (iemand die niks om handen heeft, kwijnt weg!) maar onze LEM-mobiel moet het aankunnen, zowel fysisch, emotioneel als mentaal. Hier zit het schoentje gewrongen.
Men begint aan zijn leven en zijn carrière, men maakt plannen, bouwt zijn imago naar de buitenwereld op, meet zich een zekere status aan, gaat leven volgens een bepaalde stand. Zolang dat lukt, is er niets aan de hand. Maar veelal is dat te hoog gegrepen, of men wil steeds meer en hogerop. Wanneer men niet bereikt wat men gepland heeft of wanneer men dreigt te verliezen wat men opgebouwd heeft, gaat men allerhande toeren uithalen om er toch te komen of om het te behouden.
Men begint zijn lichaam te schaden. Te weinig rust (te veel werk!) Voedsel van lage kwaliteit ("fast-food" en voedsel bereid met smaakmakers, kleurstoffen, bewaarmiddelen, hormonen ...) en geen tijd om rustig, op zijn gemak en gezond te eten! Overdaad aan eten en drinken (ik heb dat nu toch echt wel verdiend!) Te weinig beweging (met de auto is sneller!) Maar men moet fit zijn. Dan maar hometrainers gekocht of gaan joggen. Of naar de dokter gaan en pillen slikken om niet ziek te worden, want men kan het zich niet permitteren. Dit is schade aan zijn lichaam toebrengen in het kwadraat!
Ondertussen wordt het emotionele evenwicht verstoord. Te weinig vreugde, affectie, genegenheid, intimiteit, liefde, seks zowel in het geven als in het krijgen (geen tijd, maar veelal ook minder zin als gevolg van stress!) Dit tekort moet gecompenseerd worden door sensatie en kicks (roken, drugs, drinken, eten, buitensporige seks, geen feestjes kunnen overslaan, opwindende exotische reizen, excentrieke ontspanning waarbij de fysische grenzen steeds verlegd worden, enz). De gevoelens worden zo veel mogelijk genegeerd. "Mannen wenen toch niet!" Een persoon die erg uitgelaten is en dit in het openbaar toont, wordt nagekeken en min of meer als gek aanzien (men tikt dan een paar keer met zijn vinger tegen zijn hoofd, weet je wel). "Ik zou je zo een kus kunnen geven!" Waarom doe je het dan niet? Wat moet een mens dan eigenlijk in onze cultuur met zijn gevoelens doen? Juist! Onderdrukken, zijn verstand gebruiken! Maar dit wreekt zich. Dan maar naar de psychiater, die zal je wel oplappen.
Ook de geest moet eraan geloven. Men wil alle programma’s op tv gezien hebben, zoveel mogelijk dag- en weekbladen gelezen hebben, men wil alle nieuwtjes kennen van collega’s en vrienden, men wil zoveel mogelijk gesurft hebben op het internet (men moest eens niet mee zijn!) men wil geïnformeerd zijn voor op het werk (carrière!) en bij de vrienden (aanzien!) Maar als we eerlijk zijn, moeten we toegeven dat het merendeel van al die informatie zinloze bullshit is. Onze geest werd en wordt nog steeds zoveel mogelijk beroofd van alle vrijheid. Denken we maar aan de vele personen die een eigen denkwereld hadden en met eigen en originele (lees: bedreigende) ideeën voor de pinnen kwamen. Ze werden gedood (heksen op de brandstapel) of gestraft (inquisitie), uitgelachen of uitgestoten zoals Copernicus en Gallilei, die beweerden dat de aarde en de andere planeten om de zon draaien, zoals we nu weten en dat niet de zon en de planeten om de aarde draaien. Denken we maar aan de reclamecampagnes die voortdurend op ons worden losgelaten. Men houdt ons voor welke kleren we moeten dragen, wat we moeten eten en drinken, welke huishoudapparaten we nodig hebben, wat we moeten doen in onze vrije tijd ... De massamedia, de radio en de tv, de kranten en tijdschriften, houden ons voor wat we belangrijk moeten vinden. De media denken zelfs voor ons (praatprogramma's op tv, serviceprogramma's op de radio). Wil je carrière maken of het ver schoppen in de politiek, dan moet je van een bepaalde kleur zijn, dezelfde ideeën hebben als de chef of de politicus, je moet veel ja knikken, ook al denk je zelf anders, je moet je geestelijke vrijheid opgeven. Je wordt een nummer in de maatschappij. Een nummer? Vraag dat maar aan de vele werknemers die ontslagen werden of ze meer waren dan een nummer.
Degenen die het in het begin goed zien zitten, nemen op het werk veelal meer hooi op hun vork dan ze aankunnen (mijn carrière staat op het spel en ik wil mijn sociale status behouden!) men loopt en holt, men werkt en ... betaalt af. Maar met werken volgens het boekje word je niet rijk en dat is wat men juist wil! Dan maar een scheve schaats rijden. Een bevriend politicus aanspreken, een ambtenaar van de fiscus of de BTW omkopen, klanten beduvelen, fraude, bedrog, diefstal, personen kraken of uit de weg ruimen. Afgrijselijk!
De gevoelens worden onderdrukt, de geest wordt van zijn vrijheid beroofd en de denkpatronen worden in een bepaalde richting gestuwd, het lichaam wordt niet verzorgd. Wat is het resultaat? Men komt niet aan zijn trekken, men krijgt niet voldoende waardering en affectie, men kan zijn creativiteit niet voldoende botvieren, men kan zichzelf niet waarmaken. Men voelt zich niet goed in zijn vel, men is (meestal onbewust) ongelukkig. Het resultaat van dit alles is dat we misschien wel een perfecte productieve consument zijn, maar onze LEM-mobiel draait vierkant. Er is geen harmonisch evenwicht tussen ons lichaam, onze emoties en onze mentale vermogens. We raken overspannen, gestresseerd, misschien wel ziek of psychisch gestoord. We hebben een mooie status, maar we zijn niet gelukkig. Misschien wil je het niet toegeven, maar wij zitten allemaal min of meer in dat schuitje.
Hoe geraken we uit deze soep? Hoe kunnen we onze drie delen harmonisch op elkaar afstemmen? Hoe kunnen we dat aanpakken?
Als eerste stap kunnen we beginnen met ons er sterk van bewust te maken dat we uit drie delen bestaan en dat die drie delen alle drie aan hun trekken moeten kunnen komen. Hoe heb ik dat aangepakt? Om deze drie delen steeds voor ogen te houden, heb ik me drie gouden ringen met in ieder een steen ingewerkt, aangeschaft. Telkens als ik die droeg (nu doe ik die nog weinig aan), besefte ik dat ik een lichaam (heliotroop), emoties en gevoelens (maansteen) en mentale vermogens, een geest (aquamarijn) heb. Die drie stenen zijn voor mij symbolen, ze maakten me bewust van mijn drie delen en van mezelf. Ze maakten dat ik bewuster ben beginnen leven, dat ik mijn eigen leven ben beginnen leiden, dat ik gewoon begonnen ben met te "zijn".
Vervolgens is het van het allergrootste belang te kunnen LOSLATEN. In deze techniek ben ik me volop gaan oefenen (zie de technieken op datum van 14 januari 2008).
Om gelukkig te kunnen zijn, moeten we trachten onze LEM-mobiel af te stemmen op "ZIJN" en niet op hebben. We moeten proberen zoveel mogelijk "onszelf te zijn", we moeten uit zijn op "WELZIJN" en niet op welvaart. In plaats van het eigenbelang hebben we best zoveel mogelijk het "ALGEMEEN BELANG" voor ogen. Hoe kunnen we dat doen?
We verzorgen ons lichaam door kwalitatief te leven. Lekker, maar gezond voedsel, de nodige tijd nemen om te eten, voldoende ontspanning, rust en slaap, voldoende beweging en liefst in de vrije natuur. We hebben plezier in kleine dingen, we leven sober, maar intens, we steken creativiteit en kwaliteit in ons werk zodat we er steeds genoegen aan beleven, we zijn betrokken op onze geliefden en onze medemens, we helpen waar we kunnen, we amuseren ons met vrienden en kennissen, we hebben voor alles en nog wat tijd, we kiezen en bepalen zelf ons leven, we scheppen onze eigen dag.
Onze gevoelens en emoties laten we voor honderd procent meespelen. We zijn spontaan en vol zelfvertrouwen, we accepteren anderen zoals ze zijn, we komen voor onszelf op zonder agressief te zijn en anderen te kwetsen, we doen dingen voor en met anderen, omdat we dat leuk vinden, we wenen als we er nood aan hebben, we charmeren het andere geslacht als we er zin in hebben zonder opdringerig te zijn (loslaten!) we zijn niet bevreesd om intiem te zijn, zowel op lichamelijk (niet enkel seks) als op geestelijk niveau (dit geeft de meeste voldoening, maar we hebben er doorgaans schrik van), we zijn volledig onszelf.
Op verstandelijk, mentaal vlak leven we bewust. We laten ons niet meedrijven met de grote hoop, we laten onze geest niet aan banden leggen, we hebben over alles zoveel mogelijk een eigen, weldoordachte en aan de omgeving getoetste mening, we laten ons niet in met onbenulligheden, we laten ons door de reclame niet voorschrijven hoe en waarmee we moeten leven, op het werk hebben we reële ambities, we stellen ons geestelijk vrij op in de godsdienst en in de politiek (algemeen belang boven eigenbelang of partijbelang) en we genieten van onze innerlijke rijkdom.
Wanneer onze LEM-mobiel op deze manier harmonisch draait, wanneer we ons lichaam goed verzorgen, onze emoties voldoende aan bod laten komen en onze mentale vermogens zoveel mogelijk aanspreken en verder ontwikkelen, dan zijn we goed op weg om een persoonlijkheid te worden, om gelukkig te zijn.
Dit alles lijkt veel te mooi om waar te zijn, dit is niet realistisch, dit is niet te doen! Ik hoor het je al zeggen. Gemakkelijk is het zeker niet.
