Maatschappelijke vrijheid I
Nadat ik de persoonlijke vrijheid en de maatschappij had uitgewerkt, vroeg ik mij af of ik de maatschappelijke vrijheid op een analoge manier kon uitdiepen. Wat is maatschappelijke vrijheid? Met vrijheid wordt ook hier niet bedoeld: losbandigheid, egoïsme, leef er maar op los, hou maar met niemand rekening. Zulke houding getuigt van onvrijheid. Men is verhangen aan “hebben”, aan het plezier van het overtreden van de wetten en leefregels en het fnuiken van andere mensen. Met maatschappelijke vrijheid bedoel ik: persoonlijk vrij zijn met daarbovenop zelf zijn plaats kunnen kiezen in de maatschappij, zelf kunnen bepalen waar men zich voor wil inzetten zonder zich door anderen te laten manipuleren.
Wanneer men kan “loslaten”, is men vrij. Wanneer men “niet gehecht” is aan de dingen, is men vrij. Wanneer men zelf kan bepalen met wie men wil leven, met wie men wil werken, met wie men wil omgaan, waarmee men zich wil bezig houden, is men vrij. Wanneer men zelf kan kiezen hoe men de dingen aanpakt, is men vrij. Wanneer men zich niet aan alle kanten laat binden (imago, status, levensstandaard hooghouden, afbetalingen, beloften ...), is men vrij. Wanneer men volledig zichzelf kan zijn onder de mensen, is men vrij. Wanneer men zich niet laat manipuleren om dingen te doen waarmee men niet akkoord is of om dingen niet te doen die men zou willen doen, is men vrij.
Vrij zijn in de maatschappij betekent voor mij onbevangen zijn ten opzichte van mijn medemensen. De maatschappij omvat mijn familie, mijn kinderen, mijn vriendin, mijn vrienden, mijn kennissen, mijn collega’s, mijn klanten, mijn dorpsgenoten, de ambtenaren, de toevallige ontmoetingen … Met velen onder hen heb ik lief en leed gedeeld en dit doe ik nog steeds. De feedback van de anderen, het begrip en het onbegrip, de vreugdevolle en de triestige momenten hebben mij in staat gesteld mijn keuzes te maken, mij steeds meer ongebonden op te stellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten