Paranormale verschijnselen: Wichelroede lopen

Een wichelroede is een twijg of een Y-vormige of V-vormige staaf van hout of metaal waarmee men de ondergrondse aanwezigheid van water, fundamenten, metalen, munten, enz. probeert aan te tonen. De wichelroedeloper houdt de roede vast aan beide uiteinden (zie foto) en loopt over het veld heen en weer waarbij hij voortdurend denkt aan hetgeen hij zoekt. Vanuit de horizontale stand van de flexibele wichelroede kan een reactie komen. Als men in de buurt van een object komt, kan er al een flauwe reactie waargenomen worden: de punt of de krul van de roede gaat licht naar beneden. Wanneer men zich boven het object bevindt, zal een sterkere reactie verkregen worden: de punt van de roede slaat helemaal naar beneden. In principe werkt de wichelroede op dezelfde manier als de pendel. Er ontstaat een uitslag doordat zenuwimpulsen bij de gebruiker de spieren in de handen tot de actie doen overgaan: de roede beweegt. Informatie uit het onderbewustzijn komt zo aan de oppervlakte. Dat hierbij “wateraders” en “aardstralen” ontdekt kunnen worden, lijkt me twijfelachtig, tenzij ook hier BZW meespeelt.

Paranormale verschijnselen: Pendelen

Pendelen is het beantwoorden van vragen door middel van een pendel. Men gebruikt de pendel bij gezondheidsproblemen, voedseladviezen, beroepskeuzebepaling, relationele vragen, persoonlijke vragen … Een pendel moet eerst gekalibreerd worden. Hiertoe moet de pendelaar nagaan welke beweging van zijn pendel overeenkomt met “ja”, welke met “nee” en welke met “geen antwoord”. Hij neemt het touwtje van zijn pendel tussen duim en wijsvinger, houdt deze stil en vraagt hardop of in gedachten aan de pendel te bewegen bij een “ja”, b.v. “naar voor en naar achter”, bij een “nee”, b.v. “naar links en naar rechts” en bij “geen antwoord”, b.v. de pendel “draait rond”. Wat hier gebeurt, is heel natuurlijk: het antwoord activeert onbewust bepaalde spiertjes in de vingers van de pendelaar en deze spiertjes brengen de pendel in een beweging die correspondeert met het antwoord. De vragen die gesteld worden, moeten met “ja” of “nee” beantwoord kunnen worden. B.v. “Is mosselen eten wel goed voor mijn gezondheid?” Het antwoord op deze vraag is aanwezig in het onderbewustzijn van de vraagsteller. Bewust de vraag beantwoorden kan ook, maar de rede is hier niet zo’n goede raadgever. De intuïtie is hiervoor beter geschikt. Het antwoord in het onderbewustzijn beveelt de spiertjes van de vingers om het juiste antwoord te geven. Een pendel is in feite een hulpmiddel om meer intuïtief te werk te gaan, om meer uit ons onderbewustzijn te halen.

Wanneer nu een pendelaar bij het pendelen BZW-informatie binnenkrijgt, kan de beweging van de pendel deze informatie weergeven. Het antwoord komt dan uit het kosmisch bewustzijn en de pendel is hierbij het “werktuig” waarlangs de BZW-informatie zich manifesteert. In de meeste gevallen komen de antwoorden gewoon uit het onderbewustzijn van de pendelaar.

Paranormale verschijnselen: Kristallen bol en waarzeggen

Een kristallen bol is een orakelmiddel, een voorwerp gebruikt om voorspellingen te doen. De kristallen bol doet voornamelijk dienst als voorwerp om zich te concentreren. De waarzegger/ster kijkt in de bol tot er een ijle mist verschijnt. De bewegingen en de kleuren van die mist worden geïnterpreteerd. Ook kan er geleidelijk een “scherm” in de mist verschijnen waarop mensen, plaatsen, symbolen … te “zien” zijn. Deze methode om aan voorspellingen te doen, vergt veel oefening en veel geduld. Vooral het interpreteren moet met de nodige omzichtigheid gedaan worden, omdat iedere persoon zijn of haar eigen symboliek heeft. De kristallen bol is duidelijk een hulpmiddel om in alfa of in een gelijkaardige toestand te geraken. Enkel wanneer bij het waarzeggen BZW een handje komt helpen, kan er sprake zijn van informatie die de waarzegger/ster niet zelf bedenkt of die hij/zij niet uit haar onderbewustzijn naar boven laat komen. In alle andere gevallen moet een onderhoud met een waarzegger/ster als een bezigheidstherapie aanzien worden.

Paranormale verschijnselen: Hypnotiseren

Hypnose is een toestand tussen waken en slapen. Onze hersenen vertonen dan alfagolven met frequenties tussen 7 en 14 Hz. We bevinden ons in alfa. In deze toestand is ons onderbewustzijn meer toegankelijk en zijn we erg vatbaar voor suggesties. De aandacht wordt geconcentreerd gericht op de hypnotiseur, op een voorwerp (slinger, zwarte stip), op een persoon (wondermooi meisje), enz. met uitsluiting van alle andere prikkels. Er is niets abnormaals aan hypnotiseren. Denken we maar aan de momenten waarop we naar een spannende film kijken of een spannend boek lezen. Alles en iedereen rondom ons is dan precies verdwenen. Wie heeft er niet eens bijna een ongeluk veroorzaakt wanneer hij plots een heel aantrekkelijke baanaffiche in de gaten kreeg waarvan hij zich slechts met veel moeite kon losmaken. Iedereen kan in principe hypnotiseren, maar bepaalde personen hebben via hun lage warme stem en hun doordringende blik een streepje voor. Autohypnose is zelf in alfa gaan, zonder de hulp van iemand anders. De meeste mensen zijn vatbaar voor hypnose, een kleine twintig procent van alle mensen is niet te hypnotiseren.

Een bevel via ons onderbewustzijn

Wanneer we de figuur “Arbeid en psychokinese” bekijken, zien we een signaal vertrekken direct van ons onderbewustzijn naar onze spieren en ledematen met de bedoeling deze tot actie te laten overgaan. Kan dat? Kan een gedachte in ons onderbewustzijn ons tot handelen aanzetten? Ik denk van wel. We kunnen dit ondoordacht of spontaan handelen noemen. Een reeds eerder aangehaald voorbeeld: “In een drukke stad zoeken we naar een parkeerplaats, we zijn van plan om rechts af te slaan, maar plots draaien we onwillekeurig linksaf. Wat verder vinden we een open parkeerplaats”.

Mijn zuster suggereerde me eens om het volgende experiment te doen: zelf had ze het verbluffend gevonden. Zo gezegd, zo gedaan. Ik ging in bed liggen met mijn armen gestrekt naast mijn lichaam en onder de lakens. Ik ontspande mezelf en gaf daarna mijn rechterarm het bevel om helemaal verticaal te gaan staan. Bewust liet ik mijn arm liggen, maar herhaalde enkele keren het bevel om recht te komen. Dan liet ik mijn gedachten de vrije loop en wachtte af wat er zou gebeuren. Enkele ogenblikken later kreeg ik precies een kleine schok in mijn rechterhand. Ik voelde met regelmatige tussenpozen de spiertjes in mijn rechterarm kleine snokjes geven. Eerst kwam mijn rechterhand los van het bed en daarna mijn hele onderarm. De hand duwde langzaam maar zeker het deksel van mijn bed omhoog. Met kleine knikjes brachten mijn spieren mijn onderarm vanonder het deksel. Opeens begon mijn elleboog los te komen van het bed. Dit voelde wel erg speciaal aan. Verder ging het omhoog met mijn rechterarm totdat hij helemaal verticaal stond. En de beweging stopte niet, de arm trok maar door aan mijn lichaam. Toen gaf ik het bevel om ermee op te houden en liet mijn arm zakken. Er was zo’n half uur tot drie kwartier verlopen. Tijdens de hele operatie was mijn arm niet vermoeid en voelde ook niet pijnlijk aan. Erna voelde ik pas dat ik met mijn arm een hele inspanning had gedaan. Ik heb deze oefening ook eens gedaan met mijn armen boven de lakens. Dat verliep vlotter en na de oefening was de vermoeidheid ook stukken minder.

In mijn bewustzijn gaf ik mijn rechterarm het bevel om recht te komen, maar dit bevel heb ik niet bewust uitgevoerd. Dit zou in een fractie van een seconde gebeurd zijn. Het bevel kwam in mijn onderbewustzijn terecht en van hieruit werden de spiertjes van mijn rechterarm gecommandeerd om hun werk te doen, hetgeen langzaam maar zeker gebeurde.

Synchroniciteit II

Voor ons tikt de tijd ongenadig voort. Wij ervaren alles causaal. Een oorzaak wordt steeds gevolgd door een gevolg. Ik trap tegen een bal (oorzaak) en deze vliegt weg (gevolg). We nemen het niet zo nauw met de hygiëne (oorzaak) en we raken geïnfecteerd (gevolg). We zaaien radijsjes (oorzaak) en een tijd later kunnen we er van eten (gevolg). Ons leven is gebaseerd op tijd en causaliteit. Wanneer er iets gebeurt en we kunnen de oorzaak daarvan niet achterhalen, spreken we van toeval. We zitten te picknicken en toevallig vliegt er een simpele duif over die iets laat vallen. Ik ga naar het grootwarenhuis en toevallig ontmoet ik daar een vroegere vriendin. Ik loop over straat en toevallig vind ik daar een muntstuk van één euro. Is dit allemaal wel toevallig? Voor ons wel. We vinden vóór dat het gebeurde geen feit dat de oorzaak zou kunnen geweest zijn van het gebeurde.

Wanneer tijd meespeelt, hebben we te maken met causaliteit (oorzaak en gevolg) en toeval (geen oorzaak aanwijsbaar). In een wereld waar tijd niet meespeelt, niet bestaat, is er geen causaliteit en geen toeval. Alles gebeurt gewoon, neutraal, tegelijkertijd, in voortdurende wisselwerking, in onderlinge samenhang. Het verleden, het heden en de toekomst zijn er, voortdurend, nu. Niet voor ons, maar in de synchrone wereld van 3A.

We kunnen ons dit enigszins voorstellen aan de hand van bovenstaande figuur “Synchroniciteit”. Bij de oerknal ontstaat het heelal. Deze situatie is er en blijft er. Een tijd later is het heelal geëvolueerd en deze nieuwe situatie blijft ook bestaan. Telkens blijven de nieuwe situaties van het heelal bestaan en vormen zo een ring die het heden insluit, maar ook verder loopt tot de eindkrak. Daar wacht een nieuwe oerknal en de kring is gesloten. Het verleden, het heden en de toekomst zijn eeuwig aanwezig. Wij zitten in het heden en samen met de tijd schuiven we mee op naar een volgende situatie van het heelal. Deze materiële veranderingen vormen het aspect “Almacht” van 3A die zijn kosmische energie laat stromen.

Alle kennis van verleden, heden en toekomst kunnen we ons voorstellen als zijnde geprojecteerd op de band van het kosmisch bewustzijn. In het heden is er een stuk van die band getekend met daarin alle kennis van het heden. Ook zien we dat de hedendaagse kennis van de mensheid slechts een heel klein deeltje van de totale kennis van het heden is. Wij kennen en weten niet veel. Zoals het heelal evolueert, zo evolueert ook de kennis van de mens. In een toekomstige projectie zal het kleine donkere vlekje kennis weer wat groter geworden zijn. Wanneer de genieën op het toneel verschenen zijn, zal hun kennisvlek een heel groot stuk van de actuele kennis beslaan. De “Alwetendheid” van 3A manifesteert zich in deze band van het kosmisch bewustzijn.

Wij mensen hebben ook nog een E-gedeelte in onze LEM-mobiel. Gevoelens en emoties bepalen ons handelen, spelen ons parten. Dit kunnen we ons voorstellen alsof wij mensen op ieder ogenblik in een fictieve cinemazaal zitten waar we de evolutie van onze wereld bekijken en beleven. We interageren met onze medemens, we wedijveren, studeren en werken, zijn boos en soms gelukkig, we juichen en tieren … we leven. We beseffen dat we in het hele gebeuren niet veel voorstellen en dat maakt ons ongelukkig. We weten weinig, we hebben weinig, we kunnen weinig. We trachten ernaar ons voortdurend te verbeteren op allerlei gebied. Wij missen veel. Maar alle cinemazalen van de synchrone kosmos bij elkaar genomen en in hun geheel beschouwd, vertegenwoordigen alles. Hierin zijn er geen onvoldane behoeften meer: alle emoties zijn opgeheven. Dit stelt het “Alomvattende” aspect van 3A voor.

Zo bekeken kunnen we ons voorstellen dat informatie van het verleden, informatie van de toekomst en informatie van een andere plaats in het heden zich aan ons kan manifesteren via andere kanalen dan de ons bekende vijf zintuigen. Wanneer we synchroniciteit aannemen, kan ik me voorstellen dat buitenzintuiglijke waarneming bestaat.

Synchroniciteit I

Met 3A, de kosmische bezieling, het kosmisch bewustzijn en de kosmische energie is alles mogelijk natuurlijk, maar voor ons mensen is dat niet te vatten. Hoe kan iemand iets kennen van het verleden, wanneer hij daar nooit bij betrokken is geweest, er nooit iets over gelezen of gehoord heeft? Hoe kan iemand iets weten van hetgeen er in de toekomst nog moet gebeuren? Onbegrijpelijk! We kunnen het min of meer plausibel maken wanneer we synchroniciteit aannemen.

3A is, niet was of zal zijn, 3A is. 3A is allesomvattend, maar als er iets was dat er nu niet meer is, dan is 3A niet volledig, want wat er was, behoort nu niet meer tot 3A. Dat is in strijd met de allesomvattendheid van 3A. Dit is moeilijke materie, moeilijk te vatten! Ik denk dat we eruit komen door te stellen dat alles voortdurend is. Het verleden is er nog, nu, het heden is er, nu, de toekomst is er al, nu. Alles is er voortdurend. Niet voor ons natuurlijk. Wij zitten in een driedimensionale kooi die met de tijd evolueert. Het is precies alsof we in een trein zitten die met een bepaalde snelheid voortsnelt. Door het raam zien we de wereld voortdurend veranderen. Wat voorbij is, is voorbij. Wat we nog niet zien, moet nog komen. De tijd is voor ons bepalend. De aarde draait om haar as: we beleven dag en nacht. De aarde draait om de zon: alweer een jaar voorbij. De tijd bepaalt ons leven. Niet zo voor 3A. Die “ziet” hetgeen voorbij is en hetgeen nog komen moet voortdurend. 3A is het verleden, het heden en de toekomst. Voor 3A, buiten ons gezichtsveld, is alles gelijktijdig, synchroon aanwezig. Gisteren is er nog, verleden jaar is er nog, twee eeuwen geleden is er nog, de oerknal is er nog! Morgen is er al, volgend jaar is er ook al, de volgende drie eeuwen zijn er al, de eindkrak is er al! Niet voor ons, wij beleven de dingen het ene na het andere, wij beleven alles sequentieel. Maar buiten ons ruimte-tijd heelal is alles synchroon aanwezig. Ik weet het, dit is gewaagd, maar zo voel ik het aan.

Psi-energie versus Bezieling III
Op analoge wijze kunnen we PK behandelen. De almacht van 3A is terug te vinden in wat we de kosmische energie zouden kunnen noemen. De mens is in waaktoestand met allerhande activiteiten bezig. Hij beslist om bepaalde handelingen uit te voeren (b.v. kersen plukken) waarna de hersenen de nodige signalen naar de spieren en de ledematen sturen. Deze gaan dan over tot het verrichten van arbeid (de mens steekt energie in het plukken). In de kosmische energie is alle energie opgenomen waarmee alles gemaakt is, waarmee alle veranderingen in de kosmos doorgevoerd worden en waarmee alles onderhouden wordt, inclusief de energie van alle mensen. De mens heeft jammer genoeg geen directe toegang tot de kosmische energie. Ik kan me voorstellen dat onder bepaalde omstandigheden bepaalde personen door hun wil signalen via hun onderbewustzijn naar hun totnogtoe onbekend PK-stuurorgaan kunnen zenden, hetgeen dan psi-energie doorgeeft aan de kosmische energie. Daar wordt deze energie gebruikt om arbeid te verrichten op een of ander voorwerp (b.v. een deur klapt dicht, een lepel wordt geplooid). We hebben te maken met psychokinese.

Het hele samenspel van kosmisch bewustzijn en kosmische energie is de allesomvattende 3A.

Het BZW-ontvangorgaan en het PK-stuurorgaan gedragen zich als een diode: ze laten de energie maar in één richting door. Het kosmisch bewustzijn weet alles wat er in het onderbewustzijn en het bewustzijn van alle mensen te vinden is, maar de mens kan slechts in uitzonderlijke gevallen een beetje energie uit het kosmisch bewustzijn binnenkrijgen. Hetzelfde kan gezegd worden van de kosmische energie: deze kan doorstromen naar alle mensen, maar de mens kan slechts in heel uitzonderlijke gevallen een beetje energie doorgeven aan de kosmische energie. Zijn het BZW-ontvangorgaan en het PK-stuurorgaan twee verschillende organen? Misschien betreft het hier wel één en hetzelfde orgaan. En waar moeten we dat zoeken? Zou de epifyse of pijnappelklier (een uitgroeisel van de hersenen waarvan de functie niet erg duidelijk is) hiervoor in aanmerking komen?

Psi-energie versus Bezieling II
Welke zijn die bepaalde omstandigheden die de kans tot BZW-ervaring vergroten? In waaktoestand flitsen allerhande vluchtige gedachten kriskras door ons hoofd. Deze toestand is ongeschikt voor BZW. Parapsychologen nemen aan dat een vraagstelling die met een grote intensiteit bewust beleefd wordt en die gedurende een voldoend lange tijd aanhoudt, psi-energie opwekt. Vandaar dat een veranderde bewustzijnstoestand nodig is: relaxatie en concentratie. Men moet zich afsluiten van de buitenwereld door hetgeen men via zijn zintuigen binnenkrijgt niet meer bewust te beleven (de zintuiglijke informatie komt direct in het onderbewustzijn terecht), men moet zijn geest leegmaken, gedachteloos worden en men moet de vraag intens bewust stellen en voldoende lang aanhouden. Daarna is het wachten geblazen en misschien dient BZW zich aan.