Geluk is genieten van innerlijke rijkdom

Op een dag beleefde ik het volgende. Ik lag op de divan en was erg ontspannen. Ik dacht: laat ik mijn verbeelding gebruiken en op zoek gaan naar het geluk. Ik stelde me een hoge berg voor en ik trok naar boven. Daar zou ik ergens wel een schat, veel geld en rijkdom, misschien een mysterieuze “graal” of weet ik veel vinden. Ik beklom puffend en zwetend de berg. Bijna boven gekomen zag ik een oude man zitten in een soort grot. Hij had grijze haren en een grijze baard. Ook had hij een lange grijze pij aan. Hij zat daar in kleermakerszit op de grond en keek strak voor zich uit. Ik dacht: bingo, die man kan me helpen. Ik stapte naar hem toe en vroeg: “Meneer, kunt u me zeggen waar ik het geluk vind?” Hij antwoordde niet. Ik dacht, hij heeft me niet gehoord. Ik herhaalde mijn vraag: “Meneer, alstublieft, zeg me waar ik het geluk kan vinden. Ik ben er zeker van dat u het weet.” Toen hief de man zijn hoofd op en keek naar mij, maar hij zei niets. Wat ik toen zag, was onvoorstelbaar. In de ogen van de grijze man zag ik een zee van geluk, een diep geluk binnen in hem. Ik kreeg het overal warm, een weldoende gloed maakte zich van mij meester. Ik kon er maar niet genoeg van krijgen. Hoelang ik gekeken heb, weet ik niet meer. Wel weet ik nog dat ik de man bedankte, hem groette en al huppelend de berg afdaalde. Ik had het geluk gevonden. Het ligt binnen in de mens. In plaats van veel geld en rijkdom ontdekte ik dat het geluk binnen in mij lag. Het had er altijd gelegen, maar ik had het nooit beseft. Nu wist ik het. Zo ben ik tot de conclusie gekomen dat het geluk in jezelf ligt, niet in de materiële dingen om je heen. De dingen binnen in jezelf, je innerlijke rijkdom kan niemand je afpakken. Je baan, je auto, je huis, je vrouw of man, je kind, je invloed, je beleggingen … dat alles kan je kwijtraken. Je geestelijke, je spirituele rijkdom niet. Zo kwam ik tot volgende definitie: “Gelukkig zijn is genieten van innerlijke rijkdom”.

Wachten op Godot

Een van de redenen waarom we ons zo dikwijls mistroostig voelen, is volgens mij dat we voortdurend "wachten op Godot". In plaats van te genieten van het hier en het nu (carpe diem: pluk de dag) zien we steeds weer uit naar toekomstige gebeurtenissen in de hoop dat we dan plezierige momenten zullen beleven. Naar iets prettigs uitzien is aangenaam, het maakt het leven waard om geleefd te worden, maar we vergeten intussen te genieten van de dingen waar we mee bezig zijn. Na een tijd brengt dit een innerlijke onvrede met zich mee, we worden onrustig, we voelen ons niet goed in ons vel. Door al dat wachten, door "het genieten van leuke momenten" steeds voor ons uit te schuiven naar de toekomst, wordt het "nu" vervelend. We vergeten te leven, echt te leven.

Onze job secuur en aandachtig uitvoeren, doet de tijd vergeten. Voor we het weten, zit onze dagtaak erop. De tuin onderhouden op een zulkdanige manier dat we ons werk fier aan onze partner, familie, vrienden en kennissen kunnen tonen, geeft een grote voldoening, ook al vergt het zware inspanningen. Afwassen kan plezierig zijn wanneer we letten op de transformatie van vuile borden, glazen en bestek naar een proper en herbruikbaar servies. Wachten bij de dokter of de tandarts kan aangenaam worden, wanneer we iets boeiends kunnen lezen, kunnen dagdromen over onze volgende vakantie of kunnen observeren hoe anderen zich gedragen in de wachtzaal.

Alles wat we doen uitvoeren met hart en ziel, opgaan in hetgeen we doen, ons verliezen in onze bezigheden, de tijd even vergeten, het schenkt een enorme voldoening. We kunnen fier zijn op onszelf en dikwijls krijgen we nog gratis van onze medemens een zekere appreciatie voor wat we gedaan hebben en hoe we de dingen deden.

Gelukkig zijn

Gelukkig zijn is volgens mij op ieder ogenblik plezier vinden in de dingen waarmee je bezig bent, hoe onbenullig die bezigheid ook moge lijken, en geloven dat je in staat bent de moeilijke en onplezierige, soms zelfs pijnlijke ogenblikken die je overvallen, te doorworstelen. Gelukkig zijn, is anderen laten zijn zoals ze zijn, is verdraagzaam zijn, is niet anderen steeds willen veranderen. Gelukkig zijn is ook zelf zijn zoals je bent, is opkomen voor jezelf, zonder anderen te kwetsen. Gelukkig zijn, is je vindingrijkheid gebruiken om dingen te realiseren die voldoening schenken. Gelukkig zijn is je betrokken voelen bij de maatschappij en de mensen om je heen. Gelukkig zijn is opgaan in alles wat je doet.

Ongelukkig zijn

Wij mensen leven op een mooie planeet. Wijzelf worden gevoerd in een mooie LEM-mobiel.

Hoe komt het dan dat er zoveel miserie is op moeder aarde? Waarom worden er zoveel oorlogen en vetes uitgevochten, waarom zijn er zoveel zelfdodingen, zoveel vernielingen, zoveel ruzies? Waarom zijn wij mensen toch zo dikwijls ongelukkig?

Scheelt er iets aan onze LEM-mobiel, aan onze opvoeding, onze ingesteldheid, onze cultuur? Streven wij wel de juiste doelstellingen na? Zijn wij vrij om de juiste doelstellingen na te streven? Gaat het met de mensheid niet de verkeerde kant op? Waar willen we eigenlijk naartoe? Kunnen of willen we wel met onze medemens harmonisch samenleven?

Bezieling

Een "bezielde" LEM-mobiel leeft, de dieren leven, de bloemen bloeien, de bomen groeien ... Waaruit zou die "bezieling" kunnen bestaan? Wie of wat "bezielt" al dat leeft? Wie of wat houdt de aarde, ons zonnestelsel, onze melkweg, het heelal in stand? Waarom blijven al de electronen van de hele kosmos, in hun respectievelijke atomen, draaien rond hun respectievelijke kernen?

Men zegt: "God doet dat alles". Wat voor iemand of iets is dan die godheid? Hoe ziet die er uit? Waar zit die en wat doet die? Er zijn meerdere religies, zijn er dan ook meerdere goden?

LEM-mobiel

Ons lichaam (L) is de materiële drager van onze persoon, van ons wezen, zodat wij, in de driedimensionale ruimte waarin we leven, zichtbaar zijn, dingen kunnen waarnemen, ons kunnen voortbewegen, kunnen spreken, kunnen werken, iets kunnen betasten, enz.

Onze emoties (E), onze gevoelens, brengen met zich mee dat we ons aangetrokken kunnen voelen tot bepaalde dingen, dieren, andere personen, bloemen, muziek … maar ook dat we een afkeer kunnen hebben van bepaalde zaken rondom ons. Onze emoties stellen ons in staat verliefd te worden, genegenheid te geven of te appreciëren, vreugde te beleven, het uit te roepen van plezier, te lachen … maar ook te wenen, ons kwaad te maken, te vloeken … Onze emoties laten ons toe ons goed te voelen, gelukkig te zijn. Ik denk dat we mogen stellen dat onze emoties, onze voorkeuren en afkeren, centraal staan in ons handelen, de aanzet vormen tot ons handelen.
Onze mentale vermogens (M), onze verstandelijke vermogens (onze geest), maken dat we ons bewust kunnen zijn van ons zelf en van al de dingen om ons heen. De geest maakt het ons mogelijk om herinneringen op te roepen (“weet je nog toen we samen …?”). De geest laat ons toe te denken, te redeneren, uit te vissen hoe iets in mekaar steekt, hoe iets werkt, te leren, te ontdekken, te benoemen, te onthouden, te willen, te beslissen iets te doen of iets te laten … De geest laat ons toe onze eigen mening te hebben, vrij te zijn, onszelf te zijn.
Ons lichaam is een wonderlijk systeem. Eens dat het “bezield” is, kan het autonoom, zelfstandig functioneren. We ademen lucht in, we nemen voedsel tot ons, we scheiden afvalstoffen af, we nemen onze omgeving waar via onze zintuigen, we bewegen en werken met behulp van onze ledematen, we rusten en slapen. Maar we kunnen nog veel meer. We kunnen gevoelens hebben, emoties tonen en we kunnen spreken, denken, redeneren, onthouden, bewust zijn. Welke delen van ons lichaam maken dit mogelijk?

De klieren in ons lichaam die hormonen (boodschapstoffen) afscheiden in ons bloed (endocriene klieren) met de bedoeling de werking van onze organen en ander lichaamsweefsel te sturen en te regelen, vormen een eerste uiterst belangrijk regelstelsel.

Onze endocriene klieren op een rijtje:

1 schildklier;
2 bijnieren;
3 geslachtsklieren (eierstokken of teelballen);
4 pancreas (alvleesklier);
5 hypofyse (hersenaanhangsel).

De elektrische en scheikundige signalen die ons lichaam doorkruisen via onze zenuwen met de bedoeling informatie naar de hersenen te sturen en bevelen naar onze ledematen, vormen een tweede uiterst belangrijk regelstelsel.

Onze hersenen zijn grosso modo in drie lagen opgebouwd:

1 de thalamus, tot stand gekomen in de reptielenfase van de evolutie van de mens;
2 het limbisch deel, gevormd tijdens onze zoogdierenfase;
3 de neo-cortex, aanwezig sinds we homo sapiens zijn geworden.
Vereenvoudigd kunnen we spreken van:
1 de fysiologische laag, waar onze instincten huizen;
2 de emotionele laag;
3 de mentale laag.

Tussen de twee genoemde regelstelsels bestaat er een diepgaande coördinatie zodat onze organen harmonisch kunnen samenwerken in een perfect functionerend lichaam, de LEM-mobiel. Het regelstelsel van klieren en hormonen vormt, samen met het limbisch deel van onze hersenen, de zetel van onze emoties. Het regelstelsel van hersenen en zenuwen, meer specifiek de neo-cortex, is de zetel van onze mentale vermogens.

Onze emoties en onze mentale vermogens zijn van deze wereld, ze zijn helemaal niet bovennatuurlijk. Wanneer iemand zeer intense ervaringen heeft zoals hallucinaties (gezichtsbegoochelingen, visioenen), mystieke ervaringen, high zijn … dan kunnen we meestal niet spreken van bovennatuurlijke, bovenaardse belevingen.

De bomen, planten en bloemen leven een eerder fysiologisch leven. Ze vegeteren. Ze kennen geen gevoelens. De dieren daarentegen kennen gevoelens en emoties. Ze kunnen woest te keer gaan, ze kunnen huppelen van plezier. Een hond kan zeer aanhankelijk zijn t.o.v. zijn baas, kan genegenheid tonen, angst laten blijken … Maar dieren zijn zich niet bewust van zichzelf, ze hebben geen verstand. Ze kunnen wel slim zijn, wat goed aangeleerde reflexen, gedragspatronen zijn. De mens staat nog een trapje hoger in de evolutie. Hij heeft mentale vermogens, een geest, hij is zich bewust van zichzelf, hij kan denken, praten, lezen en schrijven.

De bovenstaande driedeling van de mens, tenminste wat zijn “aards” gedeelte betreft, bracht me tot de afkorting LEM. Ik vond deze afkorting prachtig en geschikt voor verdere exploraties bij mijn zoektocht naar het geluk. Bovendien, toen Neil Armstrong op 21 juli 1969 als eerste mens de maan betrad, was hij met de LEM (Lunar Excursion Module = Maansloep) naar de maan afgedaald. De buitenaardse verkenning van de maan gebeurde met de LEM, mijn “buitenaardse” verkenning van de mens voer ik door met mijn LEM.

LEM

Ik denk dat een mens bestaat uit drie materiële, stoffelijke delen:
* L = lichaam
* E = emoties
* M = mentale vermogens.
Wanneer deze drie-eenheid "bezield" is, hebben we een levend wezen, een persoon.

Happiness : Geluk

Ben jij gelukkig? Ben ik gelukkig?

We willen het allemaal zijn! Wat is "gelukkig zijn"? Hoe kunnen we gelukkig worden?

Deze vragen houden mij geregeld bezig.

10 Augustus 2007

Vandaag start ik mijn blog: "Happiness.LEM".
Waarom vandaag? Ik weet het niet. Het is er gewoon van gekomen.
Wie ben ik? Waar komt de naam van mijn blog vandaan? Daarover later meer.