donderdag 26 februari 2009

Wat is het nut van 3A en de verdere evolutie?

In mijn zoektocht naar het geluk en de zin van het leven heb ik een bepaalde houvast doorgeknipt: de katholieke godsdienst. Ik heb begrepen dat het geluk niet buiten onszelf te vinden is, dat niemand het ons ooit op een gouden schaaltje zal aanbieden. Het geluk ligt binnen in onszelf. Daar ligt onze houvast in het leven. Toen ik dit besefte, ben ik als een archeoloog opgravingen gaan doen in mijn eigen ruïne. Het godsbeeld 3A en de verdere evolutie van de mens zijn schatten die ik heb kunnen opgraven. 3A en zijn afspiegeling in het klein in ieder van ons (LEM), geeft me dikwijls een geweldig gevoel van volheid. Hieruit put ik dan de nodige energie en werkkracht om de problemen van het leven aan te kunnen.
De grote waarde van het inzicht dat ik hierbij verworven heb, is meervoudig. Om te beginnen heeft het mijn innerlijke rijkdom vergroot. Zoals ik in het begin van deze blog gesteld heb: “Geluk is genieten van innerlijke rijkdom”, betekent dit dat ik mij stukken gelukkiger voel.
Wij maken deel uit van een groter systeem, wij zijn onderdelen van een groot lichaam: 3A. Dat betekent dat mijn kinderen, mijn vriendin, mijn buurman, mijn klanten, de Walen, de moslims, de eskimo’s, de grootgrondbezitters, de machthebbers ... ook onderdelen, ledematen zijn van hetzelfde lichaam. Wanneer ik hierop doordenk, kom ik automatisch uit op meer verdraagzaamheid, eerlijkheid en rechtvaardigheid. Ieder orgaan, ieder lidmaat van ons eigen lichaam wil toch ook dat ieder ander onderdeel van ons lichaam goed functioneert. Wanneer een systeem van hogere orde floreert, profiteert ieder subsysteem, ieder onderdeel daarvan. En omgekeerd, wanneer de samenstellende delen van een systeem goed functioneren, vaart het hele systeem daar wel bij. Wanneer het een gemeente voor de wind gaat, profiteert ieder gezin in die gemeente daarvan. Wanneer een gezin goed boert, voelt ieder gezinslid zich goed in zijn vel. Wanneer een persoon gelukkig is, draait zijn LEM-mobiel harmonisch en omgekeerd.

donderdag 5 februari 2009


We kunnen ons synchroniciteit enigszins voorstellen aan de hand van bovenstaande figuur. Bij de oerknal ontstaat het heelal. Deze situatie is er en blijft er. Een tijd later is het heelal geëvolueerd en deze nieuwe situatie blijft ook bestaan. Telkens blijven de nieuwe situaties van het heelal bestaan en vormen zo een ring die het heden insluit, maar ook verder loopt tot de eindkrak. Daar wacht een nieuwe oerknal en de kring is gesloten. Het verleden, het heden en de toekomst zijn eeuwig aanwezig. Wij zitten in het heden en samen met de tijd schuiven we mee op naar een volgende situatie van het heelal. Deze materiële veranderingen vormen het aspect “Almacht” van 3A die zijn kosmische energie laat stromen.
Alle kennis van verleden, heden en toekomst kunnen we ons voorstellen als zijnde geprojecteerd op de band van het kosmisch bewustzijn. In het heden is er een stuk van die band getekend met daarin alle kennis van het heden. Ook zien we dat de hedendaagse kennis van de mensheid slechts een heel klein deeltje van de totale kennis van het heden is. Wij kennen en weten niet veel. Zoals het heelal evolueert, zo evolueert ook de kennis van de mens. In een toekomstige projectie zal het kleine donkere vlekje kennis weer wat groter geworden zijn. Wanneer de genieën op het toneel verschenen zijn, zal hun kennisvlek een heel groot stuk van de actuele kennis beslaan. De “Alwetendheid” van 3A manifesteert zich in deze band van het kosmisch bewustzijn.
Wij mensen hebben ook nog een E-gedeelte in onze LEM-mobiel. Gevoelens en emoties bepalen ons handelen, spelen ons parten. Dit kunnen we ons voorstellen alsof wij mensen op ieder ogenblik in een fictieve cinemazaal zitten waar we de evolutie van onze wereld bekijken en beleven. We interageren met onze medemens, we wedijveren, studeren en werken, zijn boos en soms gelukkig, we juichen en tieren … we leven. We beseffen dat we in het hele gebeuren niet veel voostellen en dat maakt ons ongelukkig. We weten weinig, we hebben weinig, we kunnen weinig. We trachten ernaar ons voortdurend te verbeteren op allerlei gebied. Wij missen veel. Maar alle cinemazalen van de synchrone kosmos bij elkaar genomen en in hun geheel beschouwd, vertegenwoordigen alles. Hierin zijn er geen onvoldane behoeften meer: alle emoties zijn opgeheven. Dit stelt het “Alomvattende” aspect van 3A voor.
Zo bekeken kunnen we ons voorstellen dat informatie van het verleden, informatie van de toekomst en informatie van een andere plaats in het heden, zich aan ons kan manifesteren via andere kanalen dan de ons bekende vijf zintuigen. Wanneer we synchroniciteit aannemen, kan ik me voorstellen dat 'buitenzintuiglijke waarneming' bestaat.

woensdag 4 februari 2009

Synchroniciteit

Met 3A, de kosmische bezieling, het kosmisch bewustzijn en de kosmische energie is alles mogelijk natuurlijk, bij voorbeeld 'buitenzintuiglijke waarneming', maar voor ons mensen is dat niet te vatten. Hoe kan iemand iets kennen van het verleden, wanneer hij daar nooit bij betrokken is geweest, er nooit iets over gelezen of gehoord heeft? Hoe kan iemand iets weten van hetgeen er in de toekomst nog moet gebeuren? Onbegrijpelijk! We kunnen het min of meer plausibel maken wanneer we synchroniciteit aannemen.
3A is, niet was of zal zijn, 3A is. 3A is allesomvattend, maar als er iets was dat er nu niet meer is, dan is 3A niet volledig, want wat er was, behoort nu niet meer tot 3A. Dat is in strijd met de allesomvattendheid van 3A. Dit is moeilijke materie, moeilijk te vatten! Ik denk dat we eruit komen door te stellen dat alles voortdurend is. Het verleden is er nog, nu, het heden is er, nu, de toekomst is er al, nu. Alles is er voortdurend. Niet voor ons natuurlijk. Wij zitten in een driedimensionale kooi die met de tijd evolueert. Het is precies alsof we in een trein zitten die met een bepaalde snelheid voortsnelt. Door het raam zien we de wereld voortdurend veranderen. Wat voorbij is, is voorbij. Wat we nog niet zien, moet nog komen. De tijd is voor ons bepalend. De aarde draait om haar as: we beleven dag en nacht. De aarde draait om de zon: alweer een jaar voorbij. De tijd bepaalt ons leven. Niet zo voor 3A. Die 'ziet' hetgeen voorbij is en hetgeen nog moet komen voortdurend. 3A is het verleden, het heden en de toekomst. Voor 3A, buiten ons gezichtsveld, is alles gelijktijdig, synchroon aanwezig. Gisteren is er nog, verleden jaar is er nog, twee eeuwen geleden is er nog, de oerknal is er nog! Morgen is er al, volgend jaar is er ook al, de volgende drie eeuwen zijn er al, de eindkrak is er al! Niet voor ons, wij beleven de dingen het ene na het andere, wij beleven alles sequentieel. Maar buiten ons ruimte-tijd heelal is alles synchroon aanwezig. Ik weet het, dit is gewaagd, maar zo voel ik het aan.
Voor ons tikt de tijd ongenadig voort. Wij ervaren alles causaal. Een oorzaak wordt steeds gevolgd door een gevolg. Ik trap tegen een bal (oorzaak) en deze vliegt weg (gevolg). We nemen het niet zo nauw met de hygiëne (oorzaak) en we raken geïnfecteerd (gevolg). We zaaien radijsjes (oorzaak) en een tijd later kunnen we er van eten (gevolg). Ons leven is gebaseerd op tijd en causaliteit. Wanneer er iets gebeurt en we kunnen de oorzaak daarvan niet achterhalen, spreken we van toeval. We zitten te picknicken en toevallig vliegt er een simpele duif over die iets laat vallen. Ik ga naar het grootwarenhuis en toevallig ontmoet ik daar een vroegere vriendin. Ik loop over straat en toevallig vind ik daar een muntstuk van één euro. Is dit allemaal wel toevallig? Voor ons wel. We vinden vóór dat het gebeurde geen feit dat de oorzaak zou kunnen geweest zijn van het gebeurde.


Wanneer tijd meespeelt, hebben we te maken met causaliteit (oorzaak en gevolg) en toeval (geen oorzaak aanwijsbaar). In een wereld waar tijd niet meespeelt, niet bestaat, is er geen causaliteit en geen toeval. Alles gebeurt gewoon, neutraal, tegelijkertijd, in voortdurende wisselwerking, in onderlinge samenhang. Het verleden, het heden en de toekomst zijn er, voortdurend, nu. Niet voor ons, maar in de synchrone wereld van 3A.