donderdag 13 september 2007

Wachten op Godot

Een van de redenen waarom we ons zo dikwijls mistroostig voelen, is volgens mij dat we voortdurend "wachten op Godot". In plaats van te genieten van het hier en het nu (carpe diem: pluk de dag) zien we steeds weer uit naar toekomstige gebeurtenissen in de hoop dat we dan plezierige momenten zullen beleven. Naar iets prettigs uitzien is aangenaam, het maakt het leven waard om geleefd te worden, maar we vergeten intussen te genieten van de dingen waar we mee bezig zijn. Na een tijd brengt dit een innerlijke onvrede met zich mee, we worden onrustig, we voelen ons niet goed in ons vel. Door al dat wachten, door "het genieten van leuke momenten" steeds voor ons uit te schuiven naar de toekomst, wordt het "nu" vervelend. We vergeten te leven, echt te leven.
Onze job secuur en aandachtig uitvoeren, doet de tijd vergeten. Voor we het weten, zit onze dagtaak erop. De tuin onderhouden op een zulkdanige manier dat we ons werk fier aan onze partner, familie, vrienden en kennissen kunnen tonen, geeft een grote voldoening, ook al vergt het zware inspanningen. Afwassen kan plezierig zijn wanneer we letten op de transformatie van vuile borden, glazen en bestek naar een proper en herbruikbaar servies. Wachten bij de dokter of de tandarts kan aangenaam worden, wanneer we iets boeiends kunnen lezen, kunnen dagdromen over onze volgende vakantie of kunnen observeren hoe anderen zich gedragen in de wachtzaal.
Alles wat we doen uitvoeren met hart en ziel, opgaan in hetgeen we doen, ons verliezen in onze bezigheden, de tijd even vergeten, het schenkt een enorme voldoening. We kunnen fier zijn op onszelf en dikwijls krijgen we nog gratis van onze medemens een zekere appreciatie voor wat we gedaan hebben en hoe we de dingen deden.

zondag 9 september 2007

Gelukkig zijn

Gelukkig zijn is volgens mij op ieder ogenblik plezier vinden in de dingen waarmee je bezig bent, hoe onbenullig die bezigheid ook moge lijken, en geloven dat je in staat bent de moeilijke en onplezierige, soms zelfs pijnlijke ogenblikken die je overvallen, te doorworstelen. Gelukkig zijn, is anderen laten zijn zoals ze zijn, is verdraagzaam zijn, is niet anderen steeds willen veranderen. Gelukkig zijn is ook zelf zijn zoals je bent, is opkomen voor jezelf, zonder anderen te kwetsen. Gelukkig zijn, is je vindingrijkheid gebruiken om dingen te realiseren die voldoening schenken. Gelukkig zijn is je betrokken voelen bij de maatschappij en de mensen om je heen. Gelukkig zijn is opgaan in alles wat je doet.