Een bevel via ons onderbewustzijn
Wanneer we de figuur “Arbeid en psychokinese” bekijken, zien we een signaal vertrekken direct van ons onderbewustzijn naar onze spieren en ledematen met de bedoeling deze tot actie te laten overgaan. Kan dat? Kan een gedachte in ons onderbewustzijn ons tot handelen aanzetten? Ik denk van wel. We kunnen dit ondoordacht of spontaan handelen noemen. Een reeds eerder aangehaald voorbeeld: “In een drukke stad zoeken we naar een parkeerplaats, we zijn van plan om rechts af te slaan, maar plots draaien we onwillekeurig linksaf. Wat verder vinden we een open parkeerplaats”.
Mijn zuster suggereerde me eens om het volgende experiment te doen: zelf had ze het verbluffend gevonden. Zo gezegd, zo gedaan. Ik ging in bed liggen met mijn armen gestrekt naast mijn lichaam en onder de lakens. Ik ontspande mezelf en gaf daarna mijn rechterarm het bevel om helemaal verticaal te gaan staan. Bewust liet ik mijn arm liggen, maar herhaalde enkele keren het bevel om recht te komen. Dan liet ik mijn gedachten de vrije loop en wachtte af wat er zou gebeuren. Enkele ogenblikken later kreeg ik precies een kleine schok in mijn rechterhand. Ik voelde met regelmatige tussenpozen de spiertjes in mijn rechterarm kleine snokjes geven. Eerst kwam mijn rechterhand los van het bed en daarna mijn hele onderarm. De hand duwde langzaam maar zeker het deksel van mijn bed omhoog. Met kleine knikjes brachten mijn spieren mijn onderarm vanonder het deksel. Opeens begon mijn elleboog los te komen van het bed. Dit voelde wel erg speciaal aan. Verder ging het omhoog met mijn rechterarm totdat hij helemaal verticaal stond. En de beweging stopte niet, de arm trok maar door aan mijn lichaam. Toen gaf ik het bevel om ermee op te houden en liet mijn arm zakken. Er was zo’n half uur tot drie kwartier verlopen. Tijdens de hele operatie was mijn arm niet vermoeid en voelde ook niet pijnlijk aan. Erna voelde ik pas dat ik met mijn arm een hele inspanning had gedaan. Ik heb deze oefening ook eens gedaan met mijn armen boven de lakens. Dat verliep vlotter en na de oefening was de vermoeidheid ook stukken minder.
In mijn bewustzijn gaf ik mijn rechterarm het bevel om recht te komen, maar dit bevel heb ik niet bewust uitgevoerd. Dit zou in een fractie van een seconde gebeurd zijn. Het bevel kwam in mijn onderbewustzijn terecht en van hieruit werden de spiertjes van mijn rechterarm gecommandeerd om hun werk te doen, hetgeen langzaam maar zeker gebeurde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten