Synchroniciteit II
Voor ons tikt de tijd ongenadig voort. Wij ervaren alles causaal. Een oorzaak wordt steeds gevolgd door een gevolg. Ik trap tegen een bal (oorzaak) en deze vliegt weg (gevolg). We nemen het niet zo nauw met de hygiëne (oorzaak) en we raken geïnfecteerd (gevolg). We zaaien radijsjes (oorzaak) en een tijd later kunnen we er van eten (gevolg). Ons leven is gebaseerd op tijd en causaliteit. Wanneer er iets gebeurt en we kunnen de oorzaak daarvan niet achterhalen, spreken we van toeval. We zitten te picknicken en toevallig vliegt er een simpele duif over die iets laat vallen. Ik ga naar het grootwarenhuis en toevallig ontmoet ik daar een vroegere vriendin. Ik loop over straat en toevallig vind ik daar een muntstuk van één euro. Is dit allemaal wel toevallig? Voor ons wel. We vinden vóór dat het gebeurde geen feit dat de oorzaak zou kunnen geweest zijn van het gebeurde.
Wanneer tijd meespeelt, hebben we te maken met causaliteit (oorzaak en gevolg) en toeval (geen oorzaak aanwijsbaar). In een wereld waar tijd niet meespeelt, niet bestaat, is er geen causaliteit en geen toeval. Alles gebeurt gewoon, neutraal, tegelijkertijd, in voortdurende wisselwerking, in onderlinge samenhang. Het verleden, het heden en de toekomst zijn er, voortdurend, nu. Niet voor ons, maar in de synchrone wereld van 3A.
We kunnen ons dit enigszins voorstellen aan de hand van bovenstaande figuur “Synchroniciteit”. Bij de oerknal ontstaat het heelal. Deze situatie is er en blijft er. Een tijd later is het heelal geëvolueerd en deze nieuwe situatie blijft ook bestaan. Telkens blijven de nieuwe situaties van het heelal bestaan en vormen zo een ring die het heden insluit, maar ook verder loopt tot de eindkrak. Daar wacht een nieuwe oerknal en de kring is gesloten. Het verleden, het heden en de toekomst zijn eeuwig aanwezig. Wij zitten in het heden en samen met de tijd schuiven we mee op naar een volgende situatie van het heelal. Deze materiële veranderingen vormen het aspect “Almacht” van 3A die zijn kosmische energie laat stromen.
Alle kennis van verleden, heden en toekomst kunnen we ons voorstellen als zijnde geprojecteerd op de band van het kosmisch bewustzijn. In het heden is er een stuk van die band getekend met daarin alle kennis van het heden. Ook zien we dat de hedendaagse kennis van de mensheid slechts een heel klein deeltje van de totale kennis van het heden is. Wij kennen en weten niet veel. Zoals het heelal evolueert, zo evolueert ook de kennis van de mens. In een toekomstige projectie zal het kleine donkere vlekje kennis weer wat groter geworden zijn. Wanneer de genieën op het toneel verschenen zijn, zal hun kennisvlek een heel groot stuk van de actuele kennis beslaan. De “Alwetendheid” van 3A manifesteert zich in deze band van het kosmisch bewustzijn.
Wij mensen hebben ook nog een E-gedeelte in onze LEM-mobiel. Gevoelens en emoties bepalen ons handelen, spelen ons parten. Dit kunnen we ons voorstellen alsof wij mensen op ieder ogenblik in een fictieve cinemazaal zitten waar we de evolutie van onze wereld bekijken en beleven. We interageren met onze medemens, we wedijveren, studeren en werken, zijn boos en soms gelukkig, we juichen en tieren … we leven. We beseffen dat we in het hele gebeuren niet veel voorstellen en dat maakt ons ongelukkig. We weten weinig, we hebben weinig, we kunnen weinig. We trachten ernaar ons voortdurend te verbeteren op allerlei gebied. Wij missen veel. Maar alle cinemazalen van de synchrone kosmos bij elkaar genomen en in hun geheel beschouwd, vertegenwoordigen alles. Hierin zijn er geen onvoldane behoeften meer: alle emoties zijn opgeheven. Dit stelt het “Alomvattende” aspect van 3A voor.
Zo bekeken kunnen we ons voorstellen dat informatie van het verleden, informatie van de toekomst en informatie van een andere plaats in het heden zich aan ons kan manifesteren via andere kanalen dan de ons bekende vijf zintuigen. Wanneer we synchroniciteit aannemen, kan ik me voorstellen dat buitenzintuiglijke waarneming bestaat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten