Rondrijden in mijn LEM-Mobiel II
Een ding is zeker: heeft men een jachtig leven, dan is de kans groot dat er van al deze mooie bedenkingen niet veel in huis komt. Heeft men niet de tijd om zich regelmatig af te vragen waarmee men bezig is, om bewust te leven, dan constateert men vroeg of laat dat men geleefd wordt, dat men een kuddedier is, dat men een “productieve consument” is. Daar bedank ik voor. Ik tracht bewust te leven, thuis, bij mijn klanten, in mijn vrije tijd … en daarvoor bekijk ik regelmatig mezelf en de situatie waarin ik zit. Verlopen de zaken harmonisch? Voelt de situatie goed aan? Zijn mijn medemensen in goeden doen? Zoniet speel ik daarop in, spontaan, onbevangen en assertief en probeer ik het gebeuren de goede kant op te krijgen. Dat lukt niet altijd, maar zelden heeft deze aanpak me vijanden opgeleverd. Ik probeer begrip op te brengen voor de ander, ik ga ervan uit dat eenieder een andere kijk op de wereld heeft en dat achter ieder gedrag wel een (voor hem) goede bedoeling steekt. Vind ik dat ik onheus of onrechtvaardig behandeld word, dan ga ik de dialoog aan en probeer een oplossing te vinden waarbij iedere partij zijn zelfrespect kan behouden. Ik probeer spontaan te leven, ik tracht te handelen en te reageren zoals mijn wezen me dat ingeeft. Soms kom ik dan minder goed of zelfs belachelijk over, dat is dan brute pech, maar ik was tenminste helemaal mezelf, zonder me anders voor te doen dan ik ben. Wel zal ik dan hieruit de nodige lessen trekken voor de toekomst zodat deze hachelijke situaties steeds minder voorkomen en mijn zelfvertrouwen steeds groeit. Intimiteit is voor mij belangrijk, ik praat liever met iemand over zijn/haar en mijn zieleroerselen dan over “de scheiding van mevrouw Séparé”, “de zoveelste moord van meneer Tueur” of “de rijkdom van zanger meneer Money”.
Een ding is zeker: heeft men een jachtig leven, dan is de kans groot dat er van al deze mooie bedenkingen niet veel in huis komt. Heeft men niet de tijd om zich regelmatig af te vragen waarmee men bezig is, om bewust te leven, dan constateert men vroeg of laat dat men geleefd wordt, dat men een kuddedier is, dat men een “productieve consument” is. Daar bedank ik voor. Ik tracht bewust te leven, thuis, bij mijn klanten, in mijn vrije tijd … en daarvoor bekijk ik regelmatig mezelf en de situatie waarin ik zit. Verlopen de zaken harmonisch? Voelt de situatie goed aan? Zijn mijn medemensen in goeden doen? Zoniet speel ik daarop in, spontaan, onbevangen en assertief en probeer ik het gebeuren de goede kant op te krijgen. Dat lukt niet altijd, maar zelden heeft deze aanpak me vijanden opgeleverd. Ik probeer begrip op te brengen voor de ander, ik ga ervan uit dat eenieder een andere kijk op de wereld heeft en dat achter ieder gedrag wel een (voor hem) goede bedoeling steekt. Vind ik dat ik onheus of onrechtvaardig behandeld word, dan ga ik de dialoog aan en probeer een oplossing te vinden waarbij iedere partij zijn zelfrespect kan behouden. Ik probeer spontaan te leven, ik tracht te handelen en te reageren zoals mijn wezen me dat ingeeft. Soms kom ik dan minder goed of zelfs belachelijk over, dat is dan brute pech, maar ik was tenminste helemaal mezelf, zonder me anders voor te doen dan ik ben. Wel zal ik dan hieruit de nodige lessen trekken voor de toekomst zodat deze hachelijke situaties steeds minder voorkomen en mijn zelfvertrouwen steeds groeit. Intimiteit is voor mij belangrijk, ik praat liever met iemand over zijn/haar en mijn zieleroerselen dan over “de scheiding van mevrouw Séparé”, “de zoveelste moord van meneer Tueur” of “de rijkdom van zanger meneer Money”.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten