maandag 19 januari 2009

God ademt voortdurend uit en in

3A, onze “niets-alles” God, heeft niet stilgezeten. Zo’n vijftien miljard jaar geleden heeft 3A zich ergens in een punt van de “lege ruimte” (die er nog niet was!) gemanifesteerd. Alles wat in niets zat, is als een ontzaglijke hoeveelheid oerenergie naar buiten gekomen met de oerknal en de vorming van ons universum tot gevolg. Op dit ogenblik dijt het heelal verder uit. De melkwegstelsels bewegen steeds verder uit elkaar. Wat er uiteindelijk met ons heelal gaat gebeuren, de wetenschap is het daarover nog niet eens. Gaat het heelal eeuwig blijven uitdijen waarbij de sterren van de melkwegstelsels uiteindelijk uitdoven of gaat het heelal op een zeker ogenblik weer inkrimpen tot het ineenstort met een eindkrak (big crunch)? Wie zal het zeggen?
Sommige wetenschappers spelen met het idee dat bij de oerknal alle antimaterie, die zo geheimzinnig verdwenen was uit ons heelal, zich georganiseerd heeft rond een anti-heelal. Daarop voortbordurend kan ik me voorstellen dat ons heelal en zijn spiegelbeeld, het anti-heelal, op een zeker ogenblik bij het uitdijen elkaar gaan raken en elkaar gaan vernietigen met vrijgave van de oorspronkelijke oerenergie (zoals bij een deeltje en een antideeltje). Hoe het ook zij, wanneer ons heelal uiteindelijk verdwijnt en terug omgezet wordt in de oorspronkelijke oerenergie, zal 3A zeker niet gaan rusten. Alle energie verdwijnt in het “niets” om er onmiddellijk weer uit te komen. Een volgende oerknal heeft plaats en we zijn weer vertrokken met een nieuw heelal (plus een anti-heelal?) Het lijkt me logisch dat dit een cyclische, een steeds weerkerende manifestatie van 3A is, een kringloop, een golfbeweging. Precies alsof 3A voortdurend uit- en inademt.
Voel je ook die oneindigheid van 3A en die pietluttigheid van je eigen LEM-mobiel? Waar maken wij ons hier op deze oneindig kleine aarde, waarop we maar een fractie van een seconde leven, toch druk over, wanneer we bedenken welke gigantische machine er eeuwig loopt.
Ik ben een aanhanger van de theorie van de “synchroniciteit”. Dit betekent dat ik van mening ben dat alles, gans het heelal, één groot samenwerkend geheel is waarbij alle onderdelen voeling hebben met elkaar en dit op ieder ogenblik. Uiteraard speelt 3A hierin de hoofdrol, 3A “is” het heelal. Onze wereld, ons zonnestelsel, onze melkweg, het heelal: het is één groot samenhangend geheel waarbij alle onderdelen “synchroon” op elkaar zijn afgestemd en samenwerken. Het geheel vertelt hierbij iets over de delen, de delen vertellen iets over het geheel.

Geen opmerkingen: