Happiness.LEM

Parapsychologie II
Via onze zintuigen nemen we onze omgeving waar en via onze spieren en ledematen beïnvloeden we deze. Ik zag een man met baard en bril (ik gebruikte mijn zintuigen) en ging er naast zitten (ik gebruikte mijn spieren). Dit speelde zich af in de ons bekende werkelijkheid. Ik kreeg informatie binnen over de man naast mij zonder dat deze me hierover had verteld (BZW) en … jammer, maar ik moest mijn spieren gebruiken om naar hem toe te gaan, de stoel te schikken en naast hem te gaan zitten (geen PK). Had ik met mijn mentale vermogens, met de kracht van mijn wil, mezelf naast hem kunnen zetten zonder mijn spierkracht te gebruiken, dan was er sprake geweest van psychokinese (psyche = adem, ziel en kinesis = beweging).

Psychokinese is gedachtenkracht, is materie beïnvloeden door middel van gedachten, is iedere invloed die vanuit de verte wordt uitgeoefend en niet berust op de bekende natuurkundige krachten. Voorbeelden van psychokinese zijn: levitatie (opheffen) van tafels, plooien van lepels, rondvliegende stenen, de gewenste ogen gooien met de dobbelstenen, wondergenezing (biochemische reacties op gang brengen bij personen), een boodschap overbrengen op een passieve persoon, via de wil voorwerpen in brand steken (pyrokinese), poltergeist (klopgeest) fenomenen (herhaaldelijk optreden van spontane gebeurtenissen zoals klopgeluiden, bewegende voorwerpen, open- en dichtslaande deuren, vieze geuren, storingen in het elektriciteitsnet en dit op dezelfde plaats of rond dezelfde persoon) … De vraag is nu: “Is dat allemaal wetenschappelijk wel verantwoord?” Het antwoord is: letterlijk genomen niet, het strookt niet met de actuele wetenschap! Kunnen die fenomenen dan niet voorkomen en hebben ze zich nooit voorgedaan? Ik weet het niet. Ik kan me voorstellen dat psychokinese bestaat, maar daarom geloof ik nog niet alles wat ik lees of hoor. Ik heb zelf nog nooit een echte ervaring gehad met PK. Wat bij mij het dichtst in de buurt kwam van PK, was dat ik met mijn wil en een sterk verlangen de baan van een propje papier bijstuurde zodat het in de prullenmand terechtkwam. Leuk spelletje, moet je ook eens proberen. Een aannemelijk voorbeeld van PK is het volgende. We denken intensief aan iemand (een geliefde, de andere helft van een tweeling, een ziek familielid …) waarvan we al een hele tijd niets meer gezien of gehoord hebben en even later belt die persoon ons op. Hier heeft de “zender” een gedachte geplaatst in het hoofd van de “ontvanger” en die kreeg plots de behoefte om te bellen.