Andere mogelijkheden tot zelfverbetering en zelfontplooiing
Toen mijn vriendin (lerares Nederlands) dit hoofdstuk gelezen had om er de taalfouten uit te halen, riep ze uit: “Het kan toch niet waar zijn dat we dit allemaal moeten doen om gelukkig te zijn!” Natuurlijk niet. Ik heb de gelegenheid gehad dergelijke trainingen te volgen en heb ze hier vermeld om te laten zien wat er zoal te koop is. Mensen die relatief gelukkig zijn, die geen echte problemen hebben, moeten er ook geen gaan zoeken, moeten er zich ook geen laten aanpraten.
Er zijn mensen die praktisch ingesteld zijn, mensen die iets willen doen, die niet stil kunnen zitten, die met iets concreets bezig willen zijn: de “doeners”. Zij houden het veelal bij de “uitvoer” van hun “computer”. Zij spelen het liefst de “stuurman” van hun “cybernetisch systeem”. Andere mensen zijn meer beschouwend, overdenken graag de dingen, overwegen de voor- en nadelen, komen trager tot handelen: de “denkers”. Zij steken veel tijd in de “verwerking” van hun “computer”. Zij spelen het liefst de (onzekere) “kapitein” van hun “cybernetisch systeem”. Ik denk dat de eerste soort, de doeners, veel minder behoefte heeft aan het soort trainingen zoals hierboven beschreven. Deze mensen lijken minder problemen te hebben. De denkers daarentegen zijn volgens mij zoekers, mensen die zeker willen zijn dat ze op het juiste spoor zitten. Ze steken complexer in elkaar.
Moeten we eigenlijk wel doen aan zelfverbetering en zelfontplooiing? Als de mens één taak heeft in het leven, is het mijns inziens deze. Hierin, bijdragen tot de verdere evolutie van onze systemen van hogere orde, zit voor mij de zin van het leven.
Wat kunnen we zoal doen om persoonlijk te groeien, zonder dergelijke trainingen te volgen?
1 Positief denken, optimist zijn, overal het positieve trachten in te zien. “De fles is nog half vol!” brengt meer enthousiasme en leven in de brouwerij dan “De fles is al half leeg!”
2 Creatief en spontaan zijn. Geen spel spelen of je anders voordoen dan je bent. Spontaan jezelf zijn, je werk met hart en ziel uitvoeren, creatief te werk gaan, dit alles geeft meer voldoening.
3 Loslaten, je ont-”hechten”. Hoe meer je “hebt”, hoe meer “problemen” je hebt. “Zijn” brengt meer “innerlijke rijkdom”.
4 Bewust genieten van de kleine dingen. Kicks, sensatie en spectaculaire dingen laten een leegte achter. Genieten van kleine dingen geeft een rijk en voldaan leven.
5 Betrokken zijn op onze medemensen. Geëngageerd zijn in de maatschappij. Egoïsme brengt niet veel vreugde en werkt afstompend. Dank zij de gemeenschap waarin we leven, kunnen we groeien en worden die we willen zijn.
Men kan zoveel dingen doen om zich te ontplooien. Sport: fietsen, lopen, wandelen, kuieren, zwemmen, dansen ... Een hobby die je aanspreekt: bloemschikken, muziek spelen, patchwork, breien, timmeren, tuinieren, quizzen, bloemen en/of kruiden bestuderen in de natuur ... Heb je het plezier al geproefd van zelf groenten en fruit te kweken? Enkele zaadjes in de grond, de plantjes die beginnen te kiemen, de bloemetjes die vruchten worden, je eigen groenten en fruit oogsten. Heb je tijdens het wandelen al eens in vervoering gestaan voor de wondere dingen die je in de natuur kan aantreffen? Een mierennest, een gespleten eik, een kleurrijk bloemetje, een lekker ruikende roos, meiklokje of sering ... Gewoon zalig! Wat ook erg leuk is: zalig niets doen (zonder schuldgevoelens), luilekker in de zon liggen, dagdromen ... Je kunt een spannend of een leerrijk boek lezen, naar een boeiende film of naar het theater gaan, je dagboek bijhouden, nadenken over het een en ander ... Je kunt meedoen aan een gezelschapsspel of aan een partijtje voetballen (met je beste pak aan). Je kunt je uitleven in het verenigingsleven. Je kunt in familieverband of onder vrienden, kennissen en collega’s discussiëren over verschillende onderwerpen.
De meeste inspanningen om persoonlijk te groeien, heb ik uiteraard niet op mijn eentje gedaan en doe ik nog steeds niet op mijn eentje. Er was en er is voortdurend die interactie met andere mensen. Het samenleven met mijn ouders, mijn zus en mijn broers heeft me aardig op weg geholpen. Mijn leraars en klasgenoten, mijn buren en vrienden hebben me in de goede richting geduwd. Mijn ex-vrouw en mijn kinderen hebben mij in staat gesteld mijn verantwoordelijkheid zo goed als mogelijk op te nemen. Gesprekken met mijn collega’s en mijn klanten hebben me geleerd mijn mannetje te staan in het leven. In het verenigingsleven had en heb ik de kans om goed te leren communiceren, organiseren, samenwerken, plezier maken … Met mijn vriendin en mijn familie kan ik over van alles en nog wat praten en mezelf en de anderen op die manier beter leren kennen. In ons muziekgroepje beleven we de mooiste momenten. Wij brengen zangstondes voor diverse groeperingen. De interactie die hierbij ontstaat, werkt zeer verrijkend, zowel voor de aanwezigen als voor ons. Na de optredens en tijdens de repetities gaan we nogal eens de “filosofische” toer op.
Bij al deze wisselwerkingen met onze omgeving kunnen we onze medemensen dankbaar zijn, omdat zij ons in staat stellen onszelf te (vervol)maken. Zij spelen klankbord voor ons verhaal, ze wijzen ons op onze onhebbelijkheden, ze geven feedback over onze daden, ze steunen ons wanneer we het moeilijk hebben, ze appreciëren ons wanneer we het verdienen …
Geen opmerkingen:
Een reactie posten